Jest jeden Bug… Wszyscy jednak patrzymy nań z zupełnie innej perspektywy.

Kilkudniowe spotkanie grupy twórców nad Bugiem, jedną z najlepiej zachowanych, dziewiczych rzek nizinnych w Europie, stało się kolejną okazją do indywidualnej, odkrywczej i nienarzuconej dokumentacji fotograficznej. Dokumentacji czasu i przestrzeni w kontekście, wciąż jeszcze rozbrajającej i niepowtarzalnej przyrody, specyficznej atmosfery i swoistej, obrazowej deskrypcji nadbużańskich ziem.

Obserwacja, przeżycie i zarazem utrwalenie tych wszystkich okoliczności, faktów, osób, zjawisk i fenomenów było nadrzędnym celem każdego z uczestników spotkania. Ich indywidualnych interpretacji nadbużańskiej, wiosennej rzeczywistości, fotograficznej percepcji, która ostatecznie musiała intuicyjnie zmierzyć się ze stereotypem naszej powszedniej wegetacji, światem wtórnym, zwykłym, codziennym banałem…

Oblicze i aura tych terenów to znakomite miejsce do skupienia i refleksji, do „świętego spokoju”, czyli tych niezbędnych warunków określających status fotografii jako faktyczny i wiarygodny, jako wizualny, kompletny dokument tego skrawka natury i jego tożsamości. Być może ten aspekt własnej, unikalnej wrażliwości staje się sednem, czy też sensem, fotografii.

Prezentujemy na wystawie zdjęcia z XXIX Pleneru Fotograficznego „Podlaski Przełom Bugu”, który miał miejsce w Serpelicach w dniach 3-7 kwietnia 2024 r. Wszystkim uczestnikom, organizatorom oraz tym, dzięki którym kolejna nasza impreza przeszła z sukcesem do historii, z całego serca dziękuję.

I Bugu niech będą dzięki.

Piotr Tołwiński – komisarz pleneru